مرا یکی برهاند از این دور باطل زندگی،
از این دل تنگی‌ها،
از باد سرد یاس
که می‌شکند نوک سبز جوانه‌ها

مرا با خود ببرید،
به دیاری که رها شوم،
از سکوت تلخی
که نشان دارد از پوچی رویاهای جوانی‌ها