وقتی کسانی رو می‌بینم که فقط خودشون رو می‌بینن و همه‌ی حرف‌شون رو مَن مَن تشکیل می‌ده اصلا حالم بد می‌شه. از قدیم حساسیت داشتم و معمولا همیشه دور و بر آدم یکی هست، ولی وقتی هر جا رو نیگا می‌کنی همین رو می‌بینی واقعا حال آدم گرفته می‌شه. بیشتر وقت‌ها ساکت می‌شم و فکر‌هام شرو به رشد می‌کنن. و بیشتر یاد وقت‌هایی می‌افتم که دیگران در مورد خودم همچین فکرهایی رو ممکن کرده باشن و از خودم هم بدم میاد...