امروز داشتم یه فیلم خیلی زیبا می‌دیدم:‌ «The Bad and the Beautiful»
... ساخته‌ی ۱۹۵۲، سیاه و سفید با بازی کرک داگلاس ...

خیلی خوب بود. سه داستان در مورد هنرپیشه‌ی اصلی نقل شده از سه دوست قدیمی که از خودش رانده بودشون... داستان easy going و بدون کلیشه ولی محاوره‌ها گاه و بیگاه پر از کلیشه!

خلاصه‌ی مطلب اینکه دیدنش به شدت پیشنهاد می‌شه.

پ.ن. من اخیرا روزی ۱ فیلم می‌بینم. نه بیشتر نه کمتر. یک روز در میون می‌رم کتابخانه‌ی سمعی بصری ( :) همون‌ Audio Visual Library ) و دو تا فیلم کلاسیک امانت می‌گیرم برای دو روز که نود درصدشون هم سیاه سفید هستن!!