امشب یه شب شعر کوچیک ولی خیلی خوب داشتیم. از حافظ و شمس و سهراب و شاملو شعر خوندیم. می شیراز نوشیدیم و حظ باطن بردیم. موسیقی زمینه صدای زیبای شهرام ناظری بود و استاد شجریان.

یه ۱۵ دقیقه هم به یه قطعه از صدای گلشیری بود که گوش کردیم و خیلی خوب بود. از گلشیری یاد کردیم و شاملو و من احساس کردم آدم‌های بزرگ رو از دست دادن چقدر بده.

ولی اشعار حافظ و تاثیر روحی‌شون برای من مثل اینه که از ژن ایرانی بودن به ارث رسیده. همچنین شعرهای خوب دیگه. آدم رو می‌بره توی یه دنیای دیگه.