گاهی باید به مدیر/سوپروایز بالا دست گفت: «استاد/مدیر/سوپروایزر عزیز٬ بنده برده‌ی شما و یا شرکت/موسسه/دانشگاه شما نیستم. شما اگر بالا دست من هستید از لحاظ شغلی بالادست من هستید. در ساعات غیر کاری٬ موارد غیر کاری و زندگی شخصی بنده شما هیچ‌کاره‌یید و حق ندارید برای من معیین کنید که چه مقدار از کار را وارد زندگی شخصی کنم. در ضمن٬ بنده صاحب شرکت که نیستم. در استخدام شرکت هستم. بنابراین همان‌طور که سود شرکت به من نمی‌رسد و حقوق من ثابت است٬ زیان شرکت هم به من ربطی ندارد که انتظار فداکاری داشته باشید. بنده مسوولیتی ندارم و فقط کار خواسته شده را در ابعاد توان خودم انجام می‌دهم. اگر روزی شرکت خود را داشتم با دل و جان ممکن است فداکاری کنم تا کار پیش برود ولی در حال حاضر مشکل شماست و لطفاً آن‌را با فشار آوردن به زیردستان منتقل نفرمایید ... [و الی آخر]»

هر کی موافقه دستش رو ببره بالا!