من هیچ وقت یادم نمیاد که در نگاه اول برای دخترها جذاب بوده باشم. منظورم از لحاظ ظاهریه. یادم نمیاد که هیچ وقت دختری بهم زل زده باشه یا مثل بعضی‌ها از دخترهایی که توی خیابون رد می‌شن تیکه‌یی شنیده باشم. اگر هم بوده خیلی کم بوده یا یادم نمیاد. ولی ظاهراً داداشم خیلی خوش تیپ شده ؛) طوری که یه بار مامانم اینا می‌گفتن که حتی موقعی که باهاشون توی خیابون راه می‌ره دخترها دست از سرش بر نمی‌دارن. برام خنده‌داره. یه کم هم ته دلم حسودیم شد. نه این که دوست داشته باشم که این‌جوری باشم. ولی خب دیگه٬ ناخودآگاه آدم این‌جوریه.

فکر می‌کنم. همه‌ی آدم‌ها بلا استثنا دوست دارن که در چشم دیگران خوب و مورد پسند واقع بشوند. دید دوستان و آدم‌های نزدیک دیگه مهم‌تره٬ ولی دید غریبه‌ها هم بالاخره حساب می‌شه٬ حتی اگر هم‌زبون هم نباشه با آدم. در هر صورت آدم‌ها دوست دارن که جذاب باشند. بیشتر و کم‌تر داره (برای مثال بین زن و مرد) ولی این تقریبا جهان‌شمول هست‌اش. حالا این جذابیت می‌تونه از لحاظ فیزیکی باشه یا چیز دیگه. یادم میاد که یکی می‌گفت هر آدم نرمالی ته قلبش دوست داره که سکسی باشه ... من هم موافقم. ممکنه که نوع برخورد آدم‌ها براش مهم باشه که چه جوریه٬ ولی جذابیت فیزیکی حتی در آدم‌های خیلی پوشیده یا مذهبی هم مهمه ...

دیشب وقتی از خونه بیرون می‌رفتم٬ حواسم در عالم دیگری بود و مشغول day dreaming بودم که دیدم یکی که از طرف مقابل میاد بهم زل زده و سر تا پا داره براندازم می‌کنه. یه دختر بلوند تیپ کانادایی بود. یه Hi گفت و منتظر جواب مانند سرعت‌اش رو آروم کرد. من که کاملاً شوک بودم همون مدلی بدون اینکه هیچ واکنشی نشون بدم ادامه دادم. (این‌قدر برام عجیب بود که جواب سلام هم ندادم!) نکته‌ی عجیب‌اش این بود که اون نگاه رو در یک دختر دیگه که توی مترو بهم زل زده بود هم دیدم. دو مورد در یک روز. حالا بهم نخندین٬ ولی کشف جالب من دیروز این بود که وقتی توی چشم دیگران جذاب/سکسی جلوه می‌کنی که خودت حس کنی جذاب/سکسی هستی. یا حداقل این یکی از ملزومات‌شه ...