هیچ وقت یادم نمیره اون معلمی رو که می‌گفت برای هر کار گروهی اولین چیزی که لازم هست از خود گذشتگی آدم‌هاست. می‌گفت اگر یک کار مشترک می‌خواین انجام بدین باید یاد بگیرین که گاهی لازمه که یک کاری رو انجام بدین هر چند که عقیده دارین غلط هستش. می‌گفت که اگر بخواین همیشه همه چیز رو تصحیح کنین و کار درستی رو که بهش عقیده دارین انجام بدین نمی‌تونین کار گروهی انجام بدین. می‌گفت که توی یک گروه دو نفره باید از ۵۰ درصد نظرات/حقوق/عقاید خودت بگذری و ... ولی نتیجه‌اش چیزیه که هیچ وقت به تنهایی نمی‌تونی به دست بیاری. گاهی می‌بینی که در عمل به سادگی حرف زدن‌اش نیست و باید جدی تلاش کنی براش.

یک نکته‌ی دیگه هم اینه که خیلی مواقع تنها راه گرفتن چیزی دادن‌اشه٬ باید از دست بدیش تا به دست‌اش بیاری. ساده‌ترین نمونه‌اش هم که خیلی رواج داره محبته. هیچ‌وقت با درخواست بدست نمیاد ... ولی کافی محبت کنی تا به‌ات محبت کنن. اگر محبت بیشتری می‌خوای٬ بیشتر محبت باید بکنی.